Γράφει η ΜΑΡΙΝΑ ΑΝΤΩΝΑΤΟΥ
V Φαντάζομαι ότι όλοι ξέρετε την έκφραση “ Το πολύ το Κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς”, ναι; Ξέρετε επίσης και για ποιες περιπτώσεις το λέμε, έτσι; Μη μου λέτε γιατί ρωτάω αν ξέρετε το προαναφερθέν πασίγνωστον και πάνσοφον. Δεν το ξέρουν όλοι. Παράδειγμα; Τα κανάλια, αυτές τις μέρες.
V Βαριέμαι, τελικά. Όλοι - πλην συριζέων - οι σχολιάζοντες το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “ΑΥΓΗ” έλεγαν την ίδια λέξη: ντροπή. Και πέρα απ’ το ανιαρό πλέον του χαρακτηρισμού, εκφράζω μια απορία. Ξέρουν, οι υπεύθυνοι του δημοσιεύματος, ξέρουν τι πάει να πει ντροπή;
V Ακούω και την ιατρική γνωμάτευση από την Κορέα. Δεν υπάρχει εκεί κορονο-ιός επειδή έχουν σοσιαλισμό. Το είπε ο ηγέτης της χώρας κ.Κιμ Γιονγκ Ουν. Λες;
V Σκέφτομαι ώρες-ώρες ότι θα έπρεπε να υπάρχει ακόμα η θανατική ποινή, για ιδιαίτερες περιπτώσεις. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου και ανήκουμε, έχει καταργηθεί, ναι, είναι θέμα πολιτισμού. Και πάλι, όμως, το σκέφτομαι ώρες-ώρες. Όχι, ποια Χρυσή Αυγή κλπ; Δεν υπάρχει πιο στυγνός εγκληματίας απ’ αυτόν που βασανίζει ένα παιδί κι ένα ζώο. Σήμερα μιλάω γι αυτόν στην Κρήτη, που βασάνιζε φρικτά ένα σκυλί. Το δικό του μάλιστα, που τον εμπιστευόταν. Μια αθλιότητα που αφήνει άφωνο κάθε άνθρωπο. Και στους αμετανόητους Χρυσαυγίτες το δικαστήριο βρήκε κάποιο ελαφρυντικό. Σ’ αυτόν τον … δεν υπάρχει. Και η ποινή του; Ένα πρόστιμο. Πλήρωσε 30.000 ευρώ και αφέθηκε ελεύθερος. Ελεύθερος! Αυτό είναι ντροπή. Όνειδος για τον πολιτισμό μας. Δεν ξέρω πώς τους τιμωρούν κάτι τέτοιους στα άλλα κράτη της Ένωσης. Ελπίζω αυστηρότερα. Εδώ... με τον παρά μου κι ελεύθερος!
V Αντιγράφω το μήνυμα που μου έστειλε η καλή μου Βέρα, για την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας: Η υγεία δεν προέρχεται πάντα από την ιατρική.
Τις περισσότερες φορές προέρχεται από την ηρεμία του μυαλού, από την ειρήνη στην καρδιά, από την ειρήνη της ψυχής, από το γέλιο και την αγάπη. Όμορφο δεν είναι; Και σοφό.
Αρκεί να τα βρίσκουμε, αυτά τα φάρμακα, έτσι της απάντησα. Βλέπετε, έτσι που πάει στραβά ο κόσμος μας, όλα αυτά τα ιάματα της ψυχής κοντεύουν να γίνουν είδη “εν ανεπαρκεία”. Γι αυτό, όσο μπορούμε, ας αγαπάμε!
V Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου.
