Κυκλοφορεί το βιβλίο του Δημήτρη Αποστόλου με το τίτλο «Ζερικαίων Μνήμες» Λιβαδειά 2021, εκδόσεις “Αφοι Χουτζούμη”.
Είναι μια επιμελημένη έκδοση η οποία περιλαμβάνει κείμενα που αφορούν διάφορες ιστορίες, ανέκδοτα και συνήθειες των όχι και πολύ παλαιών της κοινότητας του Ελικώνα (Ζερίκι) που σήμερα ελάχιστοι έχουν μείνει από τους 1.800 περίπου κατοίκους που είχε.
Το βιβλίο προλογίζει η κυρία Ντίνα Μήτσου-Παπαλάμπρου, συγγραφέας, λαογράφος.
“Ο Δημήτρης Αποστόλου ανήκει στη γενιά της μεταπολεμικής περιόδου. Μιας γενιάς που αναζητούσε δρόμους κοινωνικής αποκατάστασης. Γεννήθηκε στο Ζερίκι, αλλά εκείνα τα πέτρινα χρόνια ανάγκασαν την οικογένειά του, όπως και άλλους συγχωριανούς του να γίνουν πρόσφυγες στον τόπο τους, στη Λιβαδειά.
Μέσα του όμως είχε πνευματικές ανησυχίες, όπως την ζωγραφική και την ποίηση...”, τονίζει στον σημαίνοντα πρόλογό της η κ.α. Μήτσου και προσθέτει: “Οι στίχοι του είναι κατανοητοί, χωρίς ποιητικές εξάρσεις και πολύπλοκες αναζητήσεις. Νοσταλγεί το χωριό του και μέσα από τα ποιήματά του διασώζει πολλά στοιχεία, την μετανάστευση, την φτώχεια και την εγκατάλειψη. Μιλάει για τον έρωτα, την αγάπη, τη φύση. Καταξιώθηκε με τρία μεγάλα βραβεία της Ουνέσκο, που τιμούν τον ίδιο κι όλους μας...»
Ο μακαριστός Παπά-Λουκάς Κορογιάννος είχε σημειώσει χαρακτηριστικά: “Μας συγκινεί η αναφορά των πινάκων του στα βουνά μας. Στις συννεφομαζώχτρες κορυφές του Ελικώνα, εκεί που κάποτε φώλιαζαν οι σταυραετοί και λημέριαζαν οι αδούλωτοι. Εκεί που η αντίσταση πάλεψε σαν τον Διογένη στα μαρμαρένια αλώνια. Αλλά ας όψονται εις ών εξεκέντησαν περαίνων, θα του έλεγα να συνεχίσει με το ίδιο μεράκι να γράφει. Μπορεί πολλά να προσφέρει στον τόπο μας.
Τον συγχαίρω και τον τιμώ ιδιαιτέρως.»
Ο Χρ. Γ. Πούλος ή Γατσομήτσος με “Ζερικιώτικη υπερηφάνεια”, εισημαίνει σχετικά: “Αγαπητέ φίλε Δημήτρη, «Το μπόι μου (1,66) δε μου επέτρεψε ποτέ να ξεχωρίσω και να διακριθώ από τους άλλους...
Ετσι πανύψηλος από υπερηφάνεια, στέκομαι κάτω από τον ίσκιο του ποιητικού σου πλατάνου και χαίρομαι την δροσιά του, μαζί σου.
Μαζί σου νιώθω υπερήφανος Ζερικιώτης.»
Τελειώνοντας...
Όταν το αυθόρμητο και πηγαίο κατακτά απόλυτα το ΤΕΧΝΙΚΟ!
Μνήμες, νοσταλγίες… έτσι σκόρπια σου ‘ρχονται άθελα και σε προσπερνούν σαν αστραπή… Τι λέω; αφού τις νοιώθεις, σαν να ‘ναι δικές σου… κάθονται μέσα σου… κι αν θελήσεις να τις προσπεράσεις… νοιώθεις τόσο απόμακρος και μόνος… Σαν την τέχνη του αυθόρμητου και συνάμα του καλολογικού στοιχείου.
Να ΄τος ο τεχνίτης, να ΄τος ο ποιητής. Τα ‘πε όλα…
Οπως στη σελίδα 107, δείγμα της “λεκτικής” γραφής “Ζερικαίων μνήμες”
“Ψωμί θεμέλιο της ζωής
είναι σε κάθε σπίτι
η βάση της διατροφής
το πλέον απαραίτητο
για όλους στον πλανήτη.”
Και τελειώνω…
Να ‘ναι μόνο αυτά… Αραγε!
Οχι είναι και μια άλλη…
Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ!... που έτσι υποδόρια την περιγράφει”.
Χ.Π.
Το βιβλίο διατίθεται για το κοινό
και όποιος ενδιαφέρεται να το προμηθευτεί
μπορεί να τηλεφωνήσει στο 6945-477799
