Σπουδαίες πτυχές του Αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης στην Βοιωτία φωτίστηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικτυακής επετειακής εκδήλωσης που διοργάνωσε το Κέντρο Έρευνας και Μελέτης της Βοιωτίας Διαχρονικά την Πέμπτη 11 Μαρτίου, σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας, το Μορφωτικό Σύλλογο Λεβαδείας, την Κιβωτό Ολιστικής Παιδείας και την Κοινότητα Διαλόγου «Σύνθεσις».
Την εκδήλωση με τίτλο «Η συμβολή της Βοιωτικής Εκκλησίας και η σημασία του Αγώνα των Βοιωτών Αγωνιστών στην Ελληνική Επανάσταση» που διοργανώθηκε, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 τίμησε με την παρουσία του και προλόγισε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β’, ο οποίος είναι και ο Πρόεδρος του Κέντρου Έρευνας και Μελέτης Βοιωτίας Διαχρονικά.
«Η ίδρυση του νέου Ελληνικού κράτους δεν προέκυψε ασφαλώς σε συνθήκες ιστορικού κενού. Ριζώνει στη συλλογική συνείδηση ενός σκλαβωμένου λαού, που είχε βαθειά αίσθηση της ταυτότητάς του» ανέφερε στον χαιρετισμό του ο Αρχιεπίσκοπος, και σημείωσε ότι «τα δεκάδες επαναστατικά κινήματα που αριθμούνται από την πτώση της Πόλης ως την Παλιγγενεσία, αποδεικνύουν του λόγου το ασφαλές. Η πληθώρα των Πατριαρχών που έχασαν τη ζωή τους με βίαιο τρόπο από την Οθωμανική εξουσία καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, θέτει με σαφήνεια το πρόσημο της πίστης στην υπόθεση της δουλείας, μιας πίστης που άρδευσε μυστικά το καθημαγμένο γένος. Το ζωογόνησε, συγκρότησε την αυτοσυνειδησία του, έθεσε κριτήρια”, σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος.
Και πρόσθεσε: “Η πλειονότητα των δασκάλων στα σχολεία που λειτούργησαν επί Τουρκοκρατίας, όταν αυτά λειτουργούσαν απρόσκοπτα, υπήρξαν κληρικοί. Το αφυπνιστικό έργο του Αγ. Κοσμά του Αιτωλού, με τα δεκάδες σχολεία που ίδρυσε, έχει χαράξει ανεξίτηλα τη λαϊκή ψυχή. Μαζί με αυτά, έρχεται η προσφορά των Νεομαρτύρων, των φωτεινών αστεριών μέσα στο σκοτάδι της σκλαβιάς. Άνθρωποι απλοί, Επίσκοποι, Ιερείς, Μοναχοί και Λαϊκοί που έδωσαν τη ζωή τους για το άγιο δισκοπότηρο της πίστης και της πατρίδος την ελευθερία. Ένας χορός γνωστών και αφανών ηρώων της Πίστεως και της Πατρίδος σήκωσε το βάρος του οράματος και της ανίχνευσης νοήματος για ένα ολόκληρο γένος”.
Ο Αρχιεπίσκοπος επεσήμανε, ακόμη, ότι «η Βοιωτική Εκκλησία, συνοδοιπόρησε με το λαό και κατά την Επανάσταση. Και τότε οι πολλές θυσίες των στελεχών της, όπως μαρτυρούν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων, αγωνιστές, ξένοι διπλωμάτες και άλλοι, επεσφράγισαν τον αγώνα. Πρώτος έσυρε το χορό των φονευθέντων κατά τα πολεμικά γεγονότα, ο αδικημένος από την ιστορία επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας και αδελφός της Ιεράς Μονής Οσίου Λουκά Βοιωτίας. Μέλος της Φιλικής, πρωτοστάτησε στον ξεσηκωμό στη Ρούμελη, έμεινε στη μνήμη μας να ανακεφαλαιώνει στο πρόσωπό του, μαζί με πολλούς άλλους, την πίστη με την αγάπη προς την Πατρίδα. Τη νύχτα της 26ης προς 27η Μαρτίου 1821 ευρίσκοντο στο Μοναστήρι του Οσίου Λουκά, εκτός από τους Μοναχούς και μερικούς χωρικούς, ο Φιλικός Ζαρείφης, ο Αθανάσιος Διάκος και ο Ησαΐας. Αποφασίζουν να κηρυχτεί η επανάσταση στις 27 Μαρτίου με όλη τη λαμπρότητα που επέβαλε ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Πριν χαράξει καλά – καλά έγινε δοξολογία. «Άμα τη έω εψάλη δοξολογία μετά δακρύων χαράς υπό του Επισκόπου Ησαΐου παρόντων του τε Ζαρείφη και του Διάκου», μας θυμίζει ο Κρέμος. Μετά το τέλος της δοξολογίας φιλούν ευλαβικά το χέρι του Ησαΐα που κρατούσε την απλή σημαία της επαναστάσεως, φιλιούνται μεταξύ τους και αποχωρίζονται. Ο Ησαΐας έφυγε γρήγορα για την Άμφισσα, μαζί με μικρή ένοπλη συνοδεία. Πριν όμως απομακρυνθεί από το Μοναστηριακό χώρο, γύρισε έριξε την τελευταία του ματιά στο χώρο όπου μόνασε και «δάκρυα κατέβρεξαν τας ροδόχρους αυτού παρειάς, ως προμήνυμα του εν Θερμοπύλαις θανάτου του», στο ύψωμα της Χαλκωμάτας, στις 23 Απριλίου 1821, σε μια μάχη που έχασε τη ζωή του και ο αδελφός του παπα - Γιάννης. Και τόσοι άλλοι… και τόσα άλλα”.
Ολοκληρώνοντας τον χαιρετισμό του ο Αρχιεπίσκοπος συνεχάρη τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία και τις εργασίες της επετειακής εκδήλωσης.
Ακολούθησε η τοποθέτηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιου, ο οποίος αναφέρθηκε αναλυτικά και με στοιχεία στη συμβολή των Μοναστηριών της Βοιωτίας στην Επανάσταση του 1821.
Αμέσως μετά τοποθετήθηκε ο Ομότιμος Καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Βασίλης Καραποστόλης. Η ομιλία του Βασίλη Καραποστόλη είχε τίτλο "Το σπαθί και η πένα-η αλληλογραφία του Οδυσσέα Ανδρούτσου με τον Αδαμάντιο Κοραή".
Ακολούθως το λόγο έλαβε ο Δρ. Ανδρέας Κούκος, Νομικός και Ιστορικός, Πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας «Ιωάννης Καποδίστριας», ο οποίος αναφέρθηκε με αναλυτικά και άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία στους Αρματολούς και τη δράση της Φιλικής Εταιρείας στη Ρούμελη και την Βοιωτία.
Τέλος, ο Αντιστράτηγος ε.α. Δημήτρης Μπάκας, Πρόεδρος της Κιβωτού Ολιστικής Παιδείας Ενόπλων Δυνάμεων αναφέρθηκε στο Βιογραφικό Ολόγραμμα του Ελληνικού Έθνους που θαμπώνει τα μάτια και ζαλίζει τη σκέψη.
Την εκδήλωση συντόνισε ο Αντιπρόεδρος της Κοινότητας Διαλόγου «Σύνθεσις» και Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Κέντρου Έρευνας & Μελέτης της Βοιωτίας κ. Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε στη γνωστή, αλλά και αθέατη συνεισφορά των Βοιωτών αγωνιστών και της Βοιωτικής Εκκλησίας στον Αγώνα και υπογράμμισε ότι όσοι θέλουν να μάθουν τα πραγματικά γεγονότα, κόντρα στον πρόσφατο αναθεωρητισμό, δεν έχουν παρά να διαβάσουν τα κείμενα της εποχής: τα απομνημονεύματα των αγωνιστών και τους ιστορικούς του Αγώνα.
