Γνωμικός Λόγος

Γράφει ο Πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Λεβαδείας Γιώργος Κωσταγιάννης

«Η Γνώσις είναι για το πνεύμα ό,τι τα 
μάτια για το σώμα»
Πλούταρχος 

Ακολουθούμε τις περιλάλητες –αειμνημόνευτες – του γνωμικού λόγου αναφορές, που μας καθοδηγούν και μας διαφωτίζουν στην κοινωνική, πνευματική, μορφωτική και εκπολιτιστική πορεία της ζωής μας και που θεμελιώνονται και αποδίδονται –στον υπέρτατο λόγο – μέσα απ’ τα αθάνατα άντρα της παιδείας και του πολιτισμού. 
Ακολουθούμε, 
Τους Έλληνες και ξένους φιλοσόφους, επιστήμονες, συγγραφείς, λογοτέχνες, ποιητές, λογίους και διανοουμένους, που μας χαρίζουν τα φωτοκύτταρα του λόγου και της σκέψης με τα ολόφωτα ψηφιδωτά του γνωμικού λόγου: παραδόσεις, δοξασίες, ήθη, έθιμα, αποφθεύγματα, ρήσεις, αινίγματα, μύθους, παροιμίες και όλα τα λαογραφικά – λαολογικά στοιχεία που αποτελούν συγκέντρωση σκέψεως. 
Από το πνευματικό «κανίσκι» του συγγραφέα Ηλία Γερακέα (για την Ελλάδα μας και τους Έλληνες) και τα θησαυρίσματα – γνωμικά και αποφθεύγματα του αειμνήστου ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου αναγράφω (αποφαίνω) τα Γνωμικά τους λόγια, όπως έχουν στη Δημοτική Νεοελληνική Γλώσσα, θεωρώντας την μνημόνευσή τους ωφέλιμη και αναγκαία στους παιδευτικούς προσανατολισμούς μας και τους παραθέτουμε. 

«Το αληθινό και το δίκαιο έχουνε απ’ τη φύση μεγαλύτερη δύναμη απ’ το ψέμα και το άδικο.» 
Αριστοτέλης 

«Ο χρόνος φέρνει στο φως την αλήθεια.»
Μένανδρος 

«Ψάχνω να βρω έναν άνθρωπο.»
Διογένης 

«Τρία είναι τα στοιχεία που κάνουν ανθρώπους καλούς και έντιμους: η φύση, η συνήθεια και η λογική. Πραγματικά, κάθε άτομο πρέπει νάναι άνθρωπος κι όχι ζώο, δηλαδή, νάχει ξεχωριστά σημαντικά και ψυχικά χαρακτηριστικά. Μολαταύτα δεν έχει, καμμία φορά, σημασία το να γεννηθεί κανείς με ωρισμένα προτερήματα ή ελαττώματα, γιατί η συνήθεια φέρνει μεγάλες αλλαγές.-
Έτσι μερικά πράγματα στη φύση, μπορούν να μεταβάλλουν τον χαρακτήρα του ανθρώπου στο καλύτερο ή στο χειρότερο. Τα ζώα ζουν βασικά φυσική ζωή κι ελάχιστες έχουν συνήθειες. Ο άνθρωπος όμως ζει σύμφωνα με την λογική, με την οποία αυτός μόνον είναι προικισμένος, και, κατά συνέπεια, είναι υποχρεωμένος να προσαρμόζει, αναμεταξύ τους τα στοιχεία του περιβάλλοντός του. Έτσι, ο άνθρωπος πολλές φορές ενεργεί αντίθετα προς τη φύση και τις συνήθειες, όταν αυτό το θεωρείο καλύτερο. 
Αριστοτέλης 

«Προσπάθησε πάντα να είσαι ο πρώτος και ο καλύτερος». Δεν πρέπει να αρκείται κάποιος σε κάτι που κάνει απλά καλά. Πρέπει να προσπαθεί, βάζοντας στόχο να πετύχει το τέλειο. 

«Ό,τι και αν επιφυλάσση η μοίρα, δέξου το με υπομονή». 
Επειδή η τύχη είναι ρόδα που γυρίζει, δέξου αδιαμαρτύρητα τις λύπες, τις οποίες θα τις διεξαχθούν χαρές. 
Όμηρος 

«Από καλούς γονείς βγαίνουν κακά παιδιά, και το αντίστροφο».
Μια παροιμία λέει από «ρόδο βγαίνει αγκάθι». Από καλούς γονείς γεννιούνται κακά παιδιά. Και δεν φταίει η ανατροφή μόνο, γιατί τελικά ο κάθε νέος διαμορφώνει την δική του προσωπικότητα. Έτσι τα παιδιά δεν μοιάζουν πάντα με τους γονείς τους. 
Πλάτων 

«Ευτυχώς το ψέμμα δεν διαρκεί πολύ». 
Πολύ σύντομα λέγοντας ένα ψέμα θα μας ανακαλύψουν ή θα αναγκαστούμε να τα αποκαλύψουμε. Έτσι το κακό που προκαλεί είναι παροδικό. 

«Τα διδάγματα που μπορούμε να πάρουμε από έναν άνθρωπο είναι ανάλογα του χαρακτή του». 
Σοφοκλής