Μια εξαιρετική ανάλυση του CNN, χαρτογραφεί το «σαμποτάζ» της προεδρίας Τραμπ σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία, εξαιτίας της απόφασης Μπάιντεν να δώσει το «πράσινο φως» για χτυπήματα στο εσωτερικό της Ρωσίας με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Η κλιμάκωση είναι φανερή, ειδικά από τη στιγμή που η Ρωσία έχει ξεκαθαρίσει πως αυτό αποτελεί «κόκκινη γραμμή».
Η απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να επιτρέψει στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει αμερικανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στη Ρωσία ακολουθεί ένα γνωστό μοτίβο.
Ο Λευκός Οίκος αρνείται εδώ και μήνες να ικανοποιήσει ένα αίτημα της Ουκρανίας για όπλα, φοβούμενος ότι αυτό θα ήταν κλιμακούμενο. Το Κίεβο διαμαρτύρεται δυνατά για την άρνηση, και ακριβώς όταν το αίτημα φαίνεται να έχει ξεχαστεί, η κυβέρνηση Μπάιντεν το εγκρίνει.
Το αίτημα της Ουκρανίας για HIMARS, άρματα μάχης Abrams, F16 – όλα ακολούθησαν ένα παρόμοιο μοτίβο άρνησης και υπεκφυγής και στη συνέχεια χορήγησης, σχεδόν τη στιγμή που είναι πολύ αργά. Είναι πολύ αργά για τα αμερικανικής κατασκευής Συστήματα Τακτικών Πυραύλων Στρατού, ή ATACMS, για να κάνουν τη διαφορά αν χτυπήσουν στόχους βαθιά μέσα στη Ρωσία;
Η Ουκρανία δεν μπορεί να αποκτήσει αρκετούς πυραύλους για να αλλάξει την πορεία του πολέμου
Η απάντηση είναι πολύπλοκη και ίσως εξηγεί ένα μέρος της απροθυμίας της κυβέρνησης Μπάιντεν να χορηγήσει την άδεια.
Πρώτον, υπάρχει περιορισμένη προμήθεια ATACMS που μπορεί να αποκτήσει η Ουκρανία. Έτσι, ακόμη και το Κίεβο να είναι σε θέση να πλήξει βαθιά μέσα στη Ρωσία – και το μεγαλύτερο βεληνεκές των ATACMS είναι 100 χιλιόμετρα – δεν πρόκειται να αποφέρει μια αλλαγή στο πεδίο της μάχης εν μία νυκτί.
Οι αναλυτές έχουν καταγράψει τον όγκο των ρωσικών στόχων που βρίσκονται στην εμβέλεια αυτών των πυραύλων – με το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου να απαριθμεί εκατοντάδες στόχους – μετά την ενημέρωση που φαίνεται να έκανε η κυβέρνηση Μπάιντεν ότι τα ρωσικά αεροδρόμια που βρίσκονται στην εμβέλεια του ATACMS είδαν τα επιθετικά τους αεροσκάφη να απομακρύνονται βαθύτερα στο εσωτερικό της Ρωσίας.
Αλλά πραγματικά, η Ουκρανία δεν θα αποκτήσει αρκετούς ATACMS για να αλλάξει την πορεία του πολέμου. Αντίθετα η Ρωσία και μόνο με το σενάριο πληγμάτων πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στο έδαφός της, επικαιροποίησε το πυρηνικό της δόγμα. Κάτι που οι αναλυτές θεώρησαν ρεαλιστική απειλή.
Οι ΗΠΑ δεν λαμβάνουν υπόψιν τα ρωσικά αντίποινα στους άλλους χορηγούς ATACMS όπως η Γαλλία και η Μ. Βρετανία
Δεύτερον, η Ουκρανία μπόρεσε να διεισδύσει βαθύτερα στο εσωτερικό της Ρωσίας χρησιμοποιώντας εγχώρια κατασκευασμένα και φθηνότερα μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Οι ΗΠΑ συμφώνησαν να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση της ανάπτυξης αυτών των συσκευών, οι οποίες φαίνεται να έχουν προκαλέσει χάος γύρω από τα αεροδρόμια της Μόσχας και σε όλη την ενεργειακή υποδομή της Ρωσίας.
Τρίτον, η άδεια χρήσης αμερικανικών πυραύλων ακριβείας για να πλήξουν βαθύτερα στο εσωτερικό της Ρωσίας είναι, όπως ακούγεται, αρκετά προκλητική. Είναι αλήθεια ότι η Μόσχα είναι αρκετά αδύναμη στρατιωτικά τώρα και είναι απίθανο να επιδιώξει πλήρη σύγκρουση με το ΝΑΤΟ ή τις ΗΠΑ.
Αλλά κάποια στιγμή, το Κρεμλίνο θα επιδιώξει να αποκαταστήσει την αποτροπή του. Οι μυστικές υπηρεσίες της Μόσχας έχουν κατηγορηθεί για δολιοφθορές σε πολιτικούς στόχους σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων πρόσφατων αναφορών ότι εκρηκτικά πακέτα τοποθετήθηκαν σε αεροπλάνα ταχυμεταφορών εντός της Ευρώπης.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε δίκιο να σταθμίσει την πρακτική χρησιμότητα των χτυπημάτων μεγαλύτερου βεληνεκούς, έναντι του ενδεχόμενου παράπλευρων ζημιών σε άμαχο πληθυσμό στα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, εάν η Ρωσία αισθανόταν υποχρεωμένη να ανταποδώσει με κάποιο τρόπο.
Ένας διαρκώς επεκτεινόμενος πόλεμος που οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν θέλουν να χάσουν
Επομένως, δεν ήταν τόσο απλή ή προφανής απόφαση όσο ισχυρίζονταν ορισμένοι υποστηρικτές στο Κίεβο. Ο ευρύτερος στόχος φαίνεται ότι ήταν να πείσει την κυβέρνηση Μπάιντεν να βάλει περισσότερο το χέρι στο παιχνίδι του πολέμου της Ουκρανίας, να βγάλει πραγματικά τα γάντια.
Ωστόσο, ο Λευκός Οίκος θέλει να τονίσει ότι η ανάπτυξη βορειοκορεατικών στρατευμάτων στο Κουρσκ τροφοδότησε την απόφασή του, ότι αυτή είναι η απάντηση των ΗΠΑ στην κλιμάκωση της Μόσχας.
Δυτικοί αξιωματούχοι έχουν σημειώσει ότι η ανάπτυξη της Βόρειας Κορέας αντιπροσωπεύει τη σύγκρουση στην Ουκρανία που επεκτείνεται και γίνεται κάτι στο οποίο οι αντίπαλοι των ΗΠΑ στον Ινδο-Ειρηνικό έχουν πλέον ρόλο, ότι έχει κάνει τον πόλεμο ελαφρώς πιο παγκόσμιο για την Αμερική. Στα μάτια του Μπάιντεν πρόκειται για μια κλιμάκωση, ως απάντηση σε μια κλιμάκωση.
Αλλά το γεγονός ότι καθυστέρησε τόσο πολύ λόγω του εξαιρετικού συμβολισμού της χορήγησης αυτής της άδειας, απλώς προσθέτει στην ισχύ της απόφασης που μόλις έλαβε. Ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να μιλήσει για ειρήνη, αλλά θα κληρονομήσει έναν πόλεμο όπου τα διακυβεύματα μόλις έγιναν σημαντικά υψηλότερα.
