Γράφει η Λαογράφος Ντίνα Μήτσου - Παπαλάμπρου
« Και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα και απλά»
Έτσι ονειρεύτηκε την καθημερινότητα μας ο Γιάννης Ρίτσος. Αλλά ούτε μάθαμε ούτε θα μάθουμε « να καταλαβαινόμαστε τώρα».
Γιατί αν καταλαβαινόμασταν θα ξέραμε « τι θέλει να πει ο ποιητής».
Τα σημεία των καιρών θέλουν σε κάθε περίπτωση να αμαυρώνουν μορφές ηρωικές που έδωσαν τα πάντα για την Ελλάδα και δεν εισέπραξαν τίποτα.
Αυτές τις μέρες είναι οι εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο.
Ειπώθηκαν πολλά άλλα αληθινά και άλλα διαστρεβλωμένα.
Έτσι και εγώ νοερά θα κάνω ένα περίπατο σε δρόμους ιστορικούς και θα ακούσω το κάλεσμα του Μακρυγιάννη για μια σύναξη ηρώων στο κέντρο της Αθήνας με προορισμό τον Παρθενώνα για ιερό προσκύνημα.
Σ’ αυτό το κάλεσμα ανταποκρίθηκαν όλοι.
Σε λευκά άλογα πρώτοι φτάνουν οι νέοι, ωραίοι καβαλάρηδες από τη ζωφόρο του Παρθενώνα.
Συνεχίζουν οι οπλίτες της βορειοανατολικής Αττικής και Βοιωτίας.