Γράφει η Μαρίνα Αντωνάτου
V Χάνω την καλή μου θέληση να σέβομαι τα κυβερνητικά, λόγια και αποφάσεις. Ανάκατα μας τα λένε, ακόμα πιο ανάστατα τα βλέπουμε. Τα μέτρα, εννοώ, και την εφαρμογή τους.
Αφού όλοι ξέρουμε τι σόϊ πολίτες είμαστε, αφού είναι σίγουρο ότι θα βρεθούν χίλιοι τρόποι να παραβούμε τους κανόνες, αφού είναι βέβαιο ότι το «άνοιγμα» θα γίνει «ξεσάλωμα», γιατί πρέπει να γίνει αυτό που θα φέρει το άλλο; Σήμερα ένα καλό για την οικονομία – αύριο τα χειρότερα για την υγεία;
Οι ζημιές σχεδόν πάντα διορθώνονται, η ανθρώπινη ζωή που χάνεται δεν γυρίζει ποτέ. Λίγη υπομονή χρειάζεται.
Πολλή υπομονή, αν προτιμάτε. Να μην την έχουμε;
V Χαίρομαι που μπήκε διατίμηση στα μοριακά τεστ για τον κορονο-ϊό. Τα 70 ευρώ είναι πολλά, είπε ο υπουργός κ.Γεωργιάδης, θα τα κάνουμε 40.
Την άλλη μέρα, βγήκε ένας κ. Αποστολακόπουλος και είπε ότι με 40 οι γιατροί δεν θα κάνουν τα τεστ, δεν έχουν κανένα κίνητρο (!). Την άλλη μέρα ξαναορίστηκε η τιμή: 60 ευρώ. Τέτοιο παζάρι! Τι λέω; Ό,τι λέει κάθε απογοητευμένος. Όχι ψηφοφόρος. Πολίτης.