Τα χτυπήματα κατά του Περιφερειακού Τύπου συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, όμως εμείς θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι τα αυτονόητα γίνουν δεδομένα
Μετά τα όσα έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια υπηρετώντας τον Περιφερειακό Τύπο, όπως είναι φυσικό, δεν μας εκπλήσσει πλέον τίποτα.
Κατ’ αρχήν, αξίζει να αναφέρουμε μια διαπίστωση μας: είναι βέβαιο ότι οι κυβερνώντες της τελευταίας δεκαετίας διαψεύδουν όλους όσοι υποστηρίζουν ότι «το κράτος δεν έχει συνέχεια», όταν αλλάζει μια κυβέρνηση και έρχεται μια νέα. Εμείς το αντίθετο διαπιστώνουμε και ως «μπαρουτοκαπνισμένοι», μάλλον δεν σφάλουμε. Ουδείς την τελευταία δεκαετία ασχολήθηκε σοβαρά με τον Περιφερειακό Τύπο κι αυτό μπορούμε φυσικά να το αποδείξουμε παραθέτοντας… εκατοντάδες υπομνήματα, τα οποία όμως αποτελούν… γράμμα στο Θεό, αφού ποτέ δεν λαμβάνουμε απαντήσεις. Τους πρώην και τους νυν κυβερνώντες μπορεί να τους χωρίζουν πολλά, ωστόσο η παροιμιώδης σύμπλευση τους στα θέματα που αφορούν τον Περιφερειακό Τύπο, αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς.
Αφειδώλευτοι οι κυβερνώντες της τελευταίας δεκαετίας στα «κομπλιμέντα» προς τον Περιφερειακό Τύπο, όμως όταν καλούνται να σκύψουν πάνω από τα προβλήματα του, απλά… σφυρίζουν αδιάφορα. Ακόμη κι αν τα προβλήματα αυτά προήλθαν από την ασυνέπεια των κυβερνήσεων απέναντι σε θεσμοθετημένα δικαιώματα του Τύπου για τα οποία τόσες μάχες έχουμε δώσει. Ακόμη κι αν η υλοποίηση των υποχρεώσεων του Κράτους δεν επιφέρει κανένα δημοσιονομικό κόστος ή επιφέρει λιγοστό σε σχέση μ’ αυτά που εισπράττει από τις 350 και πλέον επιχειρήσεις έντυπου Τύπου της Περιφέρειας.
Δεν θα αναφερθούμε σε όλα τα θέματα που ταλανίζουν τον κλάδο μας, καθώς απαιτούνται χιλιάδες λέξεις, αλλά σ’ αυτά που χρήζουν άμεσης λύσης και απειλούν άμεσα με λουκέτο τις επιχειρήσεις. Η επίλυση τους δεν απαιτεί χρήματα, όπως κάποιοι ίσως υποθέσουν. Το μόνο που απαιτείται είναι πολιτική βούληση, αφού βέβαια κατανοήσουν οι συναρμόδιοι Υπουργοί το μέγεθος των προβλημάτων και σκύψουν πάνω από αυτά.
Εδώ και πολλούς μήνες μας απασχολούν τρία κύρια θέματα, όμως παρά τις μέχρι σήμερα διαβεβαιώσεις, όχι μόνο δεν έχει δρομολογηθεί επίλυση τους, αλλά έχουν μπει «στο τελευταίο συρτάρι χαμηλά» των Υπουργείων, αν όχι σε κάποιο κάλαθο απορριμμάτων!
Ας τα δούμε πιο συγκεκριμένα: